سونوگرافی غدد بزاقی یکی از روش های غیرتهاجمی و مؤثر در تشخیص مشکلات این غدد است. غدد بزاقی نقش حیاتی در تولید و ترشح بزاق دارند که به هضم غذا و حفظ سلامت دهان کمک می کند. اختلالات مختلفی می توانند این غدد را تحت تاثیر قرار دهند ، از جمله عفونت ها ، سنگ ها ، تومورها و التهاب ها. سونوگرافی به عنوان یک ابزار تصویربرداری ، توانایی تشخیص این مشکلات را به راحتی فراهم می آورد و امکان بررسی دقیق و سریع را برای پزشکان فراهم می کند. این روش علاوه بر دقت بالا ، بدون درد و نیاز به برش های جراحی غدد بزاقی انجام می شود ، که آن را به یک گزینه مناسب برای بیماران تبدیل می کند. سونوگرافی غدد بزاقی یا پاروتید می تواند در مراحل اولیه مشکلات این غدد کمک کند و از این طریق به پیشگیری و درمان به موقع اختلالات کمک کند.
چه بیماری هایی با سونوگرافی غدد بزاقی تشخیص داده می شود؟
- سنگ های بزاقی (سیالولیتیازیس) : رسوبات کلسیمی که در مجاری بزاقی تشکیل شده و باعث انسداد ، تورم و درد در غدد بزاقی می شوند. سونوگرافی می تواند محل و اندازه این سنگ ها را مشخص کند.
- التهاب و عفونت غدد بزاقی (سیالادنیت): ناشی از عفونت های باکتریایی یا ویروسی که باعث تورم ، درد و قرمزی غدد بزاقی می شود. در سونوگرافی ، بزرگی غدد و افزایش جریان خون دیده می شود.
- کیست های غدد بزاقی: کیسه های پر از مایع که در داخل غدد بزاقی ایجاد می شوند و ممکن است به علت انسداد مجاری بزاقی به وجود بیایند. در سونوگرافی به صورت توده های پر از مایع قابل مشاهده هستند.
- تومورهای خوش خیم و بدخیم: توده های غیرطبیعی که ممکن است خوش خیم (مانند آدنوم پلئومورفیک) یا بدخیم (مانند کارسینومای موکواپیدرموئید) باشند. سونوگرافی می تواند اندازه ، شکل و ساختار این توده ها را مشخص کند.
- بیماری های خود ایمنی (مانند سندرم شوگرن): یک بیماری خود ایمنی که باعث خشکی دهان و کاهش ترشح بزاق می شود. در سونوگرافی تغییرات ساختاری غدد بزاقی مانند ناهمگونی بافتی و کاهش اندازه غدد قابل مشاهده است.
- مجاری بزاقی غیرطبیعی و انسداد مادرزادی: برخی ناهنجاری های مادرزادی ممکن است باعث انسداد یا عملکرد نادرست غدد بزاقی شوند که در سونوگرافی قابل تشخیص هستند.
سونوگرافی غدد بزاقی چگونه انجام می شود؟
- آماده سازی بیمار: این روش معمولاً به آمادگی خاصی نیاز ندارد. بیمار به پشت روی تخت دراز کشیده یا در موقعیت مناسبی قرار می گیرد. در صورت وجود جواهرات یا هرگونه مانع ، از بیمار خواسته می شود آن را بردارد.
- اعمال ژل روی پوست: پزشک یا تکنسین یک ژل رسانا را روی ناحیه مورد نظر (معمولاً اطراف فک ، زیر چانه و گردن) می زند. این ژل باعث انتقال بهتر امواج صوتی و جلوگیری از وجود هوا بین پوست و مبدل سونوگرافی می شود.
- حرکت پروب (مبدل سونوگرافی) روی پوست: مبدل دستگاه به آرامی روی ناحیه ای که غدد بزاقی قرار دارند حرکت داده می شود. امواج صوتی به داخل بافت های غدد بزاقی فرستاده شده و بازتاب آن ها تصاویر زنده ای روی مانیتور ایجاد می کند.
- بررسی تصاویر و ثبت نتایج: پزشک تصاویر زنده را بررسی می کند و در صورت نیاز آن ها را ثبت می نماید. در این مرحله ، اندازه غدد ، وجود سنگ ، کیست ، التهاب یا هرگونه توده غیرطبیعی بررسی می شود.
- پاک کردن ژل و پایان معاینه: پس از اتمام سونوگرافی ، ژل از روی پوست پاک شده و بیمار می تواند فعالیت های عادی خود را ادامه دهد. پزشک معمولاً نتیجه را به صورت گزارش مکتوب یا همراه با تصاویر برای ارزیابی دقیق تر ارائه می دهد.
سونوگرافی غدد بزاقی چگونه در تشخیص مشکلات غده پاروتید کمک می کند؟
سونوگرافی غدد بزاقی یک روش دقیق و غیرتهاجمی برای بررسی مشکلات غده پاروتید است که امکان تشخیص سریع و ایمن را فراهم می کند. این روش با استفاده از امواج فرا صوت ، ساختار داخلی غده پاروتید را بررسی کرده و می تواند وجود توده ها ، کیست ها ، التهاب یا انسداد مجاری بزاقی را شناسایی کند. در مواردی مانند سیالادنیت ، تغییرات بافتی و افزایش جریان خون ناشی از التهاب قابل مشاهده است. همچنین ، در بیماری‌های خودایمنی سونوگرافی تغییرات مزمن در بافت غده را نشان می دهد. یکی از مهم ترین کاربردهای این روش ، تشخیص توده های خوش‌خیم و بدخیم است ، زیرا می تواند اطلاعاتی درباره انداز ه، شکل و ساختار ضایعات ارائه دهد.
تفاوت سونوگرافی غدد بزاقی و سی تی اسکن برای بررسی غدد بزاقی
سونوگرافی و سی تی اسکن هر دو روش های تصویربرداری مهمی برای بررسی غدد بزاقی هستند ، اما تفاوت های مهمی دارند. سونوگرافی یک روش غیرتهاجمی ، بدون درد و بدون استفاده از اشعه ایکس است که با امواج فراصوت ساختار غدد بزاقی را بررسی می کند. در مقابل ، سی تی اسکن از اشعه ایکس برای ایجاد تصاویر مقطعی دقیق از غدد بزاقی استفاده می کند. این روش برای ارزیابی دقیق تر توده های بدخیم ، بررسی گسترش ضایعات به بافت های مجاور و شناسایی سنگ های بزاقی نهفته مناسب تر است. اگرچه دقت بالایی دارد ، اما به دلیل استفاده از اشعه ، در موارد غیرضروری توصیه نمی شود. در مجموع ، سونوگرافی گزینه ای سریع و ایمن برای بررسی اولیه است ، درحالی‌که سی تی اسکن برای موارد پیچیده تر و بررسی دقیق تر به کار می رود.
